Na rozstaju dróg w Prusinowie

Kapliczka w Prusinowie

W polach na wschód od Prusinowa stoi samotna, murowana kapliczka. Obok jest rozstaje dróg, z którego można dotrzeć do kilku ciekawych leśnych zakątków. Droga na północ biegnie w pobliżu jedynego leśnego schronu Pommernstellung w tej okolicy, w którym udało mi się odnaleźć zachowane w niezłym stanie godło III Rzeszy, nazywane u nas gapą albo wroną. Ścieżką na wschód dotrzemy do unikatowego schronu Pr.Ost.9, który był bohaterem jednego z poprzednich wpisów. Jeśli udamy się na południe, trafimy najpierw na zapomniany cmentarz ewangelicki, a maszerując na azymut jeszcze trzy kilometry dalej – na pozostałości przystanku na nieistniejącej linii kolejowej Wałcz-Człopa. Takie właśnie jest rozdroże za Prusinowem – każdy wybór jest na nim dobry…

Czytaj dalej „Na rozstaju dróg w Prusinowie”

Wąskim torem przez miechowskie lasy

Miejsce odpoczynku i ekspozycja historyczna z makietą lokomotywy na końcu ścieżki rowerowej w Lesie Chodówki

W lesie Chodówki koło Miechowa oraz w niewielkim, bezimiennym lesie koło Zielonej znajdują się ślady dawnych torowisk kolejowych. Są to fragmenty rozległej sieci kolei wąskotorowych, które istniały we wschodniej części Wyżyny Miechowskiej oraz na Ponidziu od czasów pierwszej wojny światowej aż do drugiej połowy XX wieku.

Czytaj dalej „Wąskim torem przez miechowskie lasy”

Szeroki tor

„Szeroki tor” przecinający lasy tunelskie

Raz na kilka godzin przez północną część lasów tunelskich powoli przetacza się towarowy pociąg zaprzężony w dwie spalinowe lokomotywy. Wagony suną jeden za drugim w głębokim wykopie, po torach, które wyglądają zupełnie zwyczajnie. Pozory jednak mylą. Nie przejedzie tędy żaden z pociągów, które pokonują pobliski tunel kolejowy pod górą Piaskowiec. Skromna, jednotorowa linia to fragment Linii Hutniczej Szerokotorowej (LHS, dawniej Linia Hutniczo-Siarkowa), z szynami o „rosyjskim” rozstawie 1520 mm, podczas gdy standard europejski wynosi 1435 mm.

Czytaj dalej „Szeroki tor”

Tunel pod lasem

Pociąg wjeżdżający do tunelu pod górą Piaskowiec koło Miechowa

Najciekawszym przeżyciem podczas podróży koleją z Krakowa do Kielc jest przejazd przez tunel kolejowy za Miechowem. Pociąg najpierw mija stację o nazwie Tunel, a następnie wjeżdża w głęboki, otoczony lasami wykop, po czym znika w czeluściach góry. Za chwilę pojawia się znowu, już po drugiej stronie, aby po kilku kilometrach dojechać do stacji Kozłów.

Czytaj dalej „Tunel pod lasem”

Lasy na północ od Bydgoszczy, część druga

Druga część naszej wędrówki po lasach na północ od Bydgoszczy ma wybitnie zmilitaryzowany charakter. W jej trakcie odwiedzimy między innymi schrony Przedmościa Bydgoskiego – polskiej linii obrony z września 1939 roku, a także miejsca pamięci z czasów II wojny światowej oraz dawne tereny i obiekty wojskowe, których historia sięga jeszcze czasów pruskich. Na koniec zaś – kilka ciekawych miejsc związanych z dawną koleją. Zapraszamy do lektury!

Czytaj dalej „Lasy na północ od Bydgoszczy, część druga”

Puszcza Niepołomicka, część druga

W tej części przewodnika wyruszamy na puszczańskie bezdroża. Trasa wędrówki będzie prowadziła wzdłuż Traczówki – najdłuższej puszczańskiej rzeki, która swoją nazwę zawdzięcza tartakowi istniejącemu niegdyś w leśnej osadzie Poszyna. Dawniej Traczówka była dzikim potokiem, który rozlewał się szeroko po puszczańskich uroczyskach, tworząc śródleśne jeziorka i zdradliwe bagna. Dziś jej bieg jest niemal w całości uregulowany, za to brzegi są często zarośnięte, a nurt w wielu miejscach przegradzają powalone drzewa. Wędrówka nikłą ścieżką lub całkowitym bezdrożem wzdłuż Traczówki daje pewne wyobrażenie o dawnej Puszczy oraz pozwala na dotarcie do kilku ciekawych miejsc związanych z jej przeszłością.

Czytaj dalej „Puszcza Niepołomicka, część druga”

Lasy wokół Janowa i Złotego Potoku, część trzecia

Północna część Złotolasów pomiędzy Julianką, Przyrowem i Żurawiem leży na historycznych rubieżach Małopolski. Za Mokrzeszem i Wolą Mokrzeską zaczynała się już Ziemia Sieradzka, a Przyrów był ostatnim małopolskim miastem na szlaku handlowym z Krakowa do Poznania, Torunia i Prus. W czasach zaborów przebiegała tędy granica efemerycznego Nowego Śląska (część województwa krakowskiego pozostająca w latach 1795-1807 pod panowaniem Prus), a później granica guberni krakowskiej i kaliskiej Królestwa Polskiego. Dziś tereny te leżą w całości w województwie śląskim. Większość tutejszych lasów znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Stawki – prawdopodobnie najmniej znanego i najrzadziej odwiedzanego ze wszystkich jurajskich parków krajobrazowych.

Czytaj dalej „Lasy wokół Janowa i Złotego Potoku, część trzecia”