Góra Trzech Panien i tajemniczy puszczański wędrowiec

Ślady tajemniczego puszczańskiego wędrowca na przedwojennym znaku geodezyjnym na wzgórzu Spalona Wieża

Niepozorne, wydmowe wzgórze porośnięte przez sosny to Góra Trzech Panien. Podobno właśnie tutaj po raz ostatni widziano córki zamożnych gospodarzy z Chojna, które wiele lat temu postanowiły przeczekać w leśnej głuszy epidemię cholery. Epidemia przetoczyła się przez okolicę i poszła dalej, a po trzech pannach słuch zaginął na zawsze. Dlatego dolinka u stóp wzgórza to Przepadnia Dusz. Niedaleko jest jeszcze Zabity, Pustelnia i Spalona Wieża. Wszystko to w samym sercu Puszczy Noteckiej. Oprócz niezwykłych nazw i starych legend są tu jeszcze opuszczone cmentarze i ślady nieistniejących wsi – pozostałości po dawnych osadnikach olęderskich i ich potomkach. Są też zupełnie świeże ślady anonimowego puszczańskiego wędrowca – pozostawione w nieoczywistych miejscach sentencje, które dobrze pasują do puszczańskiego klimatu.

Legenda o trzech pannach z Chojna

Z wydmowym, puszczańskim wzniesieniem związana jest opisana na stronie miejscowości Chojno legenda o trzech pannach, które miały tu szukać schronienia podczas epidemii cholery.

W całej wiosce i okolicy zapanowała wielka panika i strach. Kto mógł i gdzie tylko mógł uciekał jak najdalej. Tak też i było z trzema dorodnymi pannami. A jako że miały już swoich kawalerów i zamierzały w najbliższym czasie wydać się za mąż, postanowiły szukać dla siebie ratunku. (…) Doszły do przekonania, że najlepiej zrobią, gdy nikomu nic nie mówiąc uciekną daleko w głąb puszczy. W tajemnicy przed wszystkimi, aby inni za nimi nie pobiegli.

Pod osłoną mroku udały się w głąb puszczy. Jako miejsce schronienia obrały sobie niewielkie wzgórze, w okolicy zwanej Olszycami. Tam też widział ich przecho­dzący gajowy. Kiedy ojciec z matką niepokoili się nieobecnością córek w domu, zaczęli dopytywać tu i tam, czy ktoś nie widział ich córek, A kiedy dotarli do gajowego, otrzymali tę oto informację. Widziałem je wszystkie trzy, zdrowe i całe na górze w Olszynach. Udał się więc ojciec do wskazanego miejsca, ale córek tam nie napotkał (…)

Po jakimś czasie, ludzie zaczęli opowiadać, że w Olszycach straszy. Kiedy zapada ciemność ze wzgórków dochodzą śmiechy i śpiewy, a z głosu rozpoznają, że mogą to być właśnie trzy panny. Nawet ktoś miał ponoć widzieć je na szczycie, to na jednym, to na drugim i trzecim na przemian wzgórku. Nad ranem w dolinie od czasu do czasu rozpościera się mgła przybierając różne kształty przypominające panny w bieli.

W ten to sposób, miejsce to w Olszycach nazwano „Górą trzech panien” a jako, że były tam i śpiewały lecz nigdy nikt ich nie mógł złapać, dolinę pod wzniesieniem nazwano „Przepadnią dusz” [1].

Góra Trzech Panien
Leśna droga u stóp Góry Trzech Panien
Droga przez Przepadnię Dusz

Góra Pustelnia

Dwa kilometry na południe od Góry Trzech Panien i Przepadni Dusz znajduje się inne wydmowe wzniesienie zwane Pustelnią, a dawniej Księżą Górą (Xiąza gora, Pfaffen Berg). Legenda mówi, że w skromnej ziemiance nakrytej chrustem i mchem żył tu niegdyś tajemniczy pustelnik.

Nikt nie wie, kim on był i za jakie winy pokutował – chodząc na kolanach wierzchołkami wydm na odpust do odległego o 40 km Lubasza pod Czarnkowem. Pustelnik żywił się rybą, którą każdego dnia chodził złowić do pobliskiego jeziora o nazwie Kłuchowiec. Mieszkańcy wioski, zbierając grzyby w lesie, zachodzili na stromą górę zaglądać do ziemianki pustelnika. Ale on stronił od ludzi i w ogóle z nimi nie rozmawiał, tylko dawał znak ręką, ażeby sobie poszli [2].

W 1924 roku na szczycie góry wybudowano obserwacyjną wieżę przeciwpożarową, która posiadała połączenie telefoniczne z pobliską leśniczówką. Wieża istniała do 2003 roku. Pozostał po niej betonowy fundament.

Pustelnia (szczyt wzniesienia w głębi po prawej stronie)
Betonowe fundamenty przedwojennej obserwacyjnej wieży przeciwpożarowej na górze Pustelnia
Pustelnia jako Xiąza gora na mapie Gaula/Raczyńskiego z 1807-1812 r., atlas.ihpan.edu.pl

Zabity

Na wschód od Góry Trzech Panien, przy starym Trakcie Wartosławskim z Wartosławia do Piłki znajduje się tajemnicza, bezimienna mogiła ziemna z prostym, drewnianym krzyżem. Według informacji odnalezionej w materiałach Lasów Państwowych „Jest to miejsce, w którym zginął robotnik leśny w czasie prac związanych z uprzątaniem lasu po gradacji strzygoni, inna wersja mówi o zamordowanym kupcu” [3].

Niedaleko stąd, na wydmowym wzniesieniu o wysokości 99 m istniała kiedyś przeciwpożarowa wieża obserwacyjna, która spłonęła w 1938 roku w wyniku uderzenia pioruna. Do dziś znajduje się tam kamienny, przedwojenny znak geodezyjny z wyrytymi literami TP (niem. Trigonometrischer Punkt – punkt trygonometryczny lub triangulacyjny) [4].

Mogiła Zabity
Mogiła Zabity
Przedwojenny znak geodezyjny na szczycie Spalonej Wieży (niski, kamienny słupek)
Przedwojenny znak geodezyjny na szczycie Spalonej Wieży

Gogolice, Kobusz i Bronice

Gogolice (Jagolitz), Kobusz (Kobusch) i Bronice (Bronitz) to trzy dawne osady olęderskie, założone w XVI-XVIII wieku podczas kolonizacji głębokich ostępów Puszczy Noteckiej. Kobusz i Bronice już nie istnieją. W Gogolicach stoi jeszcze kilka budynków, w jednym z nich mieści się siedziba leśnictwa Smolarnia Nadleśnictwa Wronki. W każdej z trzech osad można odnaleźć opuszczone cmentarze wiejskie, na których zachowało się sporo mogił oraz pozostałości nagrobków. Na rozstaju dróg w Gogolicach stoi malowniczy drewniany krzyż. Znajdują się przy nim dwa kamienie pamiątkowe związane z dziesiątą i setną rocznicą odzyskania niepodległości przez Polskę. Niezwykle ciekawą historię tego miejsca i związanych z nim ludzi opisano w artykule zamieszczonym na portalu internetowym Lasów Państwowych [8].

Gogolice (Jagolitz), Kobusz (Kobusch) i Bronice (Bronitz) na mapie Gaula/Raczyńskiego z 1807-1812 r., atlas.ihpan.edu.pl
Dawny cmentarz ewangelicki w Gogolicach
Nagrobek na cmentarzu w Gogolicach
Sygnatura warsztatu kamieniarskiego na jednym z nagrobków na cmentarzu w Gogolicach
Dawny cmentarz ewangelicki w Kobuszu
Nagrobek na cmentarzu w Kobuszu
Nagrobek na cmentarzu w Kobuszu
„Tajemniczy Wędrowiec” na cmentarzu w Kobuszu
Miejsce po nieistniejącej leśniczówce Smolarnia
Stare klony przy nieistniejącej leśniczówce Smolarnia
„Tajemniczy Wędrowiec” w piwnicy nieistniejącej leśniczówki Smolarnia
Fragment krzyża nagrobnego na dawnym cmentarzu ewangelickim w Bronicach
Nagrobek na cmentarzu w Bronicach

Gdzie to jest?

Opisane miejsca znajdują się w centralnej części Puszczy Noteckiej, na północ od miejscowości Chojno (gmina Wronki, powiat szamotulski, województwo wielkopolskie).

Współrzędne GPS i linki do mapy na portalu Kultura w lesie:

Góra Trzech Panien i Przepadnia Dusz: 52.73178, 16.16467
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1682
Góra Pustelnia: 52.71607, 16.15085
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1681
Mogiła „Zabity”: 52.74840, 16.21176
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1679
Spalona Wieża: 52.74550, 16.16597
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1684
Osada Gogolice (Jagolitz): 52.76077, 16.12855
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1684
Dawny cmentarz w Goglicach: 52.75944, 16.13314
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1674
nieistniejąca osada Kobusz (Kobusch): 52.74352, 16.08449
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1668
Dawny cmentarz w Kobuszu: 52.74448, 16.08364
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1675
Nieistniejąca osada Bronice (Bronitz): 52.75595, 16.05245
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1671
Dawny cmentarz w Bronicach: Pilka-01, 52.75551, 16.05185
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1676
Nieistniejąca osada służbowa Smolarnia (Theerofen): 52.74098, 16.10691
https://www.kulturawlesie.pl/mmp/fullscreen/1/?marker=1670

Materiały wykorzystane w artykule

  1. Legenda o trzech pannach na stronie internetowej miejscowości Chojno: http://www.chojno.pl/grafika/dzialy/Historia/legenda.html [dost. 10.10.2024].
  2. Opis góry Pustelnia na stronie internetowej miejscowości Chojno: http://www.chojno.pl/grafika/dzialy/Historia/legenda.html [dost. 8.10.2024].
  3. Plan urządzenia lasu Nadleśnictwa Wronki na okres od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2022 r. Program ochrony przyrody, Poznań 2012, s. 119.
  4. Informacje o Spalonej Wieży: https://fotopolska.eu/314920,obiekt.html?map_z=14 [dost. 8.10.2024].
  5. Gogolice na stronie internetowej Moje Wronki: https://mojewronki.pl/miasto/miejscowosci/gogolice/ [dost. 30.09.2024].
  6. Kobusz na stronie internetowej Moje Wronki: https://mojewronki.pl/miasto/miejscowosci/kobus/ [dost. 30.09.2024].
  7. Tablice informacyjne przy cmentarzach w Goglicach, Kobuszu i Bronicach
  8. Historia krzyża i kamienia pamiątkowego w Gogolicach: https://www.poznan.lasy.gov.pl/aktualnosci/-/asset_publisher/9z8fsX4sJrEA/content/opowiesc-o-lesniczym-tomaszu-co-milosc-do-ojczyzny-w-kamieniu-wyk-1 [dost. 16.10.2024].
  9. Messtischblatt 1:25 000, arkusz 3265 Obersitzko 1940 r.; arkusz 3266 Polajewo, 1892, 1944 r., http://igrek.amzp.pl/mapindex.php?cat=TK25.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *