Po stromych i dzikich zboczach Szpilówki wspina się od strony Lipnicy niepozorna leśna droga, po której prowadził kiedyś słynny trakt handlowy z Krakowa na Węgry. Zaraz za Lipnicą trakt mijał cmentarz epidemiczny i kapliczkę św. Jana Nepomucena. Potem biegł u podnóża Duchowej Góry, która dawniej nazywała się Górą Szubieniczną, ponieważ stała tu miejska szubienica. Wieszano na niej także złapanych w okolicy rozbójników, ale ci podobno niewiele sobie z tego robili i właśnie tutaj zwoływali się na swoje łupieżcze akcje. Na tej samej górze swoją kwaterę miały też miejscowe diabły.
Czytaj dalej „Węgierskim traktem przez pasmo Szpilówki”Tag: Cmentarze epidemiczne
Puszcza Niepołomicka, część trzecia
Las Kozie Górki to najbardziej na zachód wysunięty fragment Puszczy Niepołomickiej. Wbija się on zielonym klinem pomiędzy gęsto zabudowane tereny Niepołomic, Podborza i Szarowa, a od pozostałej części puszczańskiego kompleksu oddziela go ruchliwa droga krajowa nr 75. Ten niewielki fragment Puszczy jest niezwykły pod względem kulturowym. Większość znajdujących się tutaj zabytków i miejsc historycznych to cmentarze z różnych epok, od czasów prehistorycznych aż po drugą wojnę światową. Kozie Górki to prawdziwy las cmentarny, który pełni także funkcję zwykłego lasu gospodarczego oraz podmiejskiego parku dla mieszkańców Niepołomic.
Czytaj dalej „Puszcza Niepołomicka, część trzecia”Lasy wokół Janowa i Złotego Potoku, część trzecia
Północna część Złotolasów pomiędzy Julianką, Przyrowem i Żurawiem leży na historycznych rubieżach Małopolski. Za Mokrzeszem i Wolą Mokrzeską zaczynała się już Ziemia Sieradzka, a Przyrów był ostatnim małopolskim miastem na szlaku handlowym z Krakowa do Poznania, Torunia i Prus. W czasach zaborów przebiegała tędy granica efemerycznego Nowego Śląska (część województwa krakowskiego pozostająca w latach 1795-1807 pod panowaniem Prus), a później granica guberni krakowskiej i kaliskiej Królestwa Polskiego. Dziś tereny te leżą w całości w województwie śląskim. Większość tutejszych lasów znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Stawki – prawdopodobnie najmniej znanego i najrzadziej odwiedzanego ze wszystkich jurajskich parków krajobrazowych.
Czytaj dalej „Lasy wokół Janowa i Złotego Potoku, część trzecia”