Na rozstaju dróg w Prusinowie

Kapliczka w Prusinowie

W polach na wschód od Prusinowa stoi samotna, murowana kapliczka. Obok jest rozstaje dróg, z którego można dotrzeć do kilku ciekawych leśnych zakątków. Droga na północ biegnie w pobliżu jedynego leśnego schronu Pommernstellung w tej okolicy, w którym udało mi się odnaleźć zachowane w niezłym stanie godło III Rzeszy, nazywane u nas gapą albo wroną. Ścieżką na wschód dotrzemy do unikatowego schronu Pr.Ost.9, który był bohaterem jednego z poprzednich wpisów. Jeśli udamy się na południe, trafimy najpierw na zapomniany cmentarz ewangelicki, a maszerując na azymut jeszcze trzy kilometry dalej – na pozostałości przystanku na nieistniejącej linii kolejowej Wałcz-Człopa. Takie właśnie jest rozdroże za Prusinowem – każdy wybór jest na nim dobry…

Czytaj dalej „Na rozstaju dróg w Prusinowie”

Grób pułkownika, stare schrony i Zagubione Moczary

Zagubione Moczary
Zagubione Moczary (Verlorenes Bruch) koło Rutwicy

Julius von Germar, pułkownik saksońskiej armii i właściciel majątku Prusinowo (Preussendorf), nie zaznał spokoju po śmierci. Na początku wydawało się, że wszystko jest tak, jak powinno być. Pułkownika pochowano w roku 1820 w miejscu godnym, między czterema lipami w parku przy dworze w Prusinowie. Ale kolejni właściciele majątku stwierdzili zapewne, że widok grobu psuje im nastrój podczas spacerów po parku, dlatego dokonali ekshumacji ciała i przenieśli mogiłę na zachód od wsi, na skraj lasu. Miejsce już nie tak dobre, ale nadal nie najgorsze. Ciche, spokojne i romantyczne – u stóp tajemniczej Góry Gallów (Gallberge), niedaleko Zagubionych Moczarów (Verlorenes Bruch).

Czytaj dalej „Grób pułkownika, stare schrony i Zagubione Moczary”

Jedyny taki schron…

Jest tylko jeden taki schron w okolicy. Już z daleka widać, że wygląda zupełnie inaczej niż pozostałe, licznie rozsiane w pobliżu schrony Pozycji Pomorskiej. Pr.Ost.9 był jednym z pierwszych obiektów Pommernstellung wybudowanych pomiędzy Wałczem i Tucznem. Powstał w 1932 roku i posiada nietypową konstrukcję – beton wylano na sklepione arkusze blachy falistej, która stanowiła wewnętrzny szalunek, a po stwardnieniu betonu pełniła rolę warstwy przeciwodpryskowej.

Czytaj dalej „Jedyny taki schron…”

Wisielcza Góra, niemieckie schrony i polskie nietoperze

Nic nie wiadomo o wisielcach z Góry Wisielczej vel Szubienicznej, po niemiecku zwanej Galgenberg. Góra koło Strzalin znana jest za to ze swoich bunkrów. W latach trzydziestych XX wieku Niemcy wybudowali tutaj kompleks umocnień – jeden z największych i najsilniejszych tego rodzaju obiektów na Wale Pomorskim (Pozycja Pomorska, Pommernstellung).

Czytaj dalej „Wisielcza Góra, niemieckie schrony i polskie nietoperze”

Dromader ze Starego Osieczna

Na początku lat trzydziestych dwudziestego wieku Niemcy zaczęli budować wzdłuż swojej wschodniej granicy system fortyfikacji określany jako Pommernstellung, czyli Pozycja Pomorska (w Polsce powszechne było dawniej określenie Wał Pomorski, od którego odchodzi się w nowszych opracowaniach).

Wraz z położonym dalej na południe Międzyrzeckim Rejonem Umocnionym, fortyfikacje Pommernstellung miały ochronić wschodnie tereny III Rzeszy przed ewentualnym atakiem ze strony wojsk polskich. Atak taki był w tamtym czasie brany pod uwagę zarówno przez Niemców, jak i przez Polskę, w której rozważano plany tak zwanej wojny prewencyjnej przeciwko zachodniemu sąsiadowi.

Czytaj dalej „Dromader ze Starego Osieczna”

„Niebo” w Glashütte

Fragment nagrobka na dawnym cmentarzu ewangelickim w Podszklu

Przed ujściem do Drawy Płociczna przez kilka kilometrów płynie równolegle do niej, jakby celowo zwlekając z oddaniem swoich wód większej siostrze. Obydwie rzeki, intensywnie meandrując, zbliżają się do siebie na odległość kilkuset metrów, zamykając w ciasnym uścisku pozostałości starej huty szkła i osady hutniczej Podszkle, niemieckiego Steinbuscher Glashütte.

Czytaj dalej „„Niebo” w Glashütte”