W górę Mierzęckiej Strugi do Łęczyna

Cztery kilometry na południe od Starego Osieczna do Drawy wpływa jeden z jej prawych dopływów – Mierzęcka Struga, dawna Mehrentiner Fliess. Maszerując lasem w górę tej rzeki dotrzemy do nadrzecznego pola biwakowego i położonej kilkaset metrów dalej osady Łęczyn (niem. Lenzenbruch).

Mierzęcka Struga w okolicy Łęczyna

Droga znad Mierzęckiej Strugi do wsi prowadzi przez stare tereny osadnicze z okresu mezolitu – na mapach archeologicznych jest tutaj gęsto od punktów oznaczających udokumentowane stanowiska. Sama wieś powstała w połowie XVIII wieku, w środku głuchej puszczy, w ramach tak zwanej kolonizacji fryderycjańskiej, prowadzonej za czasów króla Prus Fryderyka Wielkiego. Nazwa osady pochodzi od jeziora Lenzensee (Łęczno), leżącego w lasach pomiędzy wsią i Drawą (Lenzensee + Bruch, Bruch oznacza mokradła).

Przed wojną była to najdalej na południe położona miejscowość ówczesnego powiatu Choszczno (Arnswalde). Na początku w Lenzenbruch mieszkało zaledwie kilku kolonistów z rodzinami i leśniczy. Wszyscy utrzymywali się z lasu, rolnictwo rozwijało się słabo ze względu na kiepskie gleby.

Na początku XIX wieku wieś miała 41 mieszkańców i młyn, w pobliżu działał także piec do wypalania wapna. W 1840 roku było tu 168 mieszkańców, w 1939 roku – już tylko 132. Dziś w Łęczynie jest kilka zamieszkałych na stałe domów.

O tym, że osada jak na puszczańskie warunki była niegdyś spora, świadczy rozległy, dawny cmentarz ewangelicki. W jego wejściu wita nas piękny kamienny nagrobek z inskrypcją i żeliwną plakietą z motywem splecionych w uścisku dłoni. Nagrobek jeszcze kilka lat temu leżał zakopany w ziemi. Wydobył go, odnowił z pomocą córki i ustawił jeden z mieszkańców osady.

Tereny dawnego osadnictwa mezolitycznego koło Łęczyna
Jedno ze starych gospodarstw w Łęczynie
Wrota do starej stodoły z 1912 roku
Datownik w szczycie stodoły
Wyremontowany przez mieszkańców nagrobek w wejściu na dawny cmentarz

Szczyt nagrobka z plakietką z motywem splecionych dłoni

Ogólny widok na cmentarz
Jedna z kwater cmentarnych
Nagrobek z kamiennym krzyżem z częściowo czytelną inskrypcją
Płyta nagrobna Huldy Humboldt (1856-1931)
Nagrobek Friedricha Wilhelma Kroppa (1849-1874, najstarsza odczytana inskrypcja)
Żelazna tablica z inskrypcją, prawdopodobnie część ogrodzenia grobu
Pozostałości nagrobka w formie pnia dębu
Detal z nagrobka
Przedwojenna pocztówka z Łęczyna (https://fotopolska.eu/)
Przedwojenna pocztówka z Łęczyna (https://fotopolska.eu/)

Materiały wykorzystane w artykule

  1. Karta ewidencyjna cmentarza z 1989 roku, https://zabytek.pl/pl/obiekty/cmentarz-ewangelicki-ii-683390 [dost. 10.02.2022 r.].
  2. Karty ewidencyjne zabytków archeologicznych (KEZA), dostęp online w serwisie internetowym Narodowego Instytutu Dziedzictwa: https://zabytek.pl/pl.
  3. Heimatkreises Arnswalde/Neumark http://www.heimatkreis-arnswalde.de/ [dost. luty 2023 r.].
  4. Messtischblatt 1:25 000, arkusz nr 3061 (1567) Friedrichsdorf, 1893, 1934, 1945 r., http://igrek.amzp.pl [dost. luty 2023 r.].
  5. Materiały z weryfikacji terenowej 6 października 2022 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *